achtergrond In de klinische praktijk lijkt een lange asielprocedure samen te hangen met psychiatrische stoornissen. Onderzoeksgegevens hierover ontbreken echter.
doel Het bepalen en vergelijken van de prevalentie van psychiatrische stoornissen bij Iraakse asielzoekers met een verschillende verblijfsduur in Nederland.
methode In een landelijk bevolkingsonderzoek werden steekproefsgewijs 2 groepen Iraakse asielzoekers met elkaar vergeleken. De eerste groep (n = 143) was korter dan 6 maanden in Nederland, de tweede groep (n = 151) langer dan 2 jaar. De psychiatrische stoornissen volgens de dsm-iv werden gemeten met behulp van het Composite International Diagnostic Interview 2.1 en gerelateerd aan pre- en postmigratiefactoren.
resultaten De totale prevalentie van psychiatrische stoornissen was 42,0% in de eerste groep, en 66,2% in de tweede groep. De prevalenties van angststoornissen, depressie en somatoforme stoornissen bleken significant hoger in de tweede groep. De prevalentie van de posttraumatische stressstoornis was hoog in beide groepen, maar verschilde niet. Logistische regressie van alle relevante factoren toonde aan dat een langdurige asielprocedure een onafhankelijke risicofactor is voor psychopathologie.
conclusie De duur van de asielprocedure is een belangrijke risicofactor voor psychiatrische problemen. Zowel politici als de ggz zouden zich bewust moeten zijn van dit verband .