Prevalentie en meten van een posttraumatische stressstoornis (PTSS) bij klinisch opgenomen verslaafde patiënten
achtergrond Uit buitenlands onderzoek is bekend dat de prevalentie van traumagerelateerde klachten en comorbiditeit met een posttraumatische stressstoornis (ptss) erg hoog is (tot 60%) bij middelenmisbruik en -afhankelijkheid en deze diagnose vaak wordt gemist (Kimerling e.a. 2006). Daarnaast is er weinig onderzoek gedaan naar het gebruik van eenvoudige vragenlijsten voor het vaststellen van ptss bij deze populatie.
doel Bepalen van de prevalentie van ptss bij 200 klinisch opgenomen patiënten in instellingen voor verslavingszorg en de psychometrische kwaliteiten van twee eenvoudige vragenlijsten voor ptss in deze populatieonderzoeken.
methoden Hiervoor zijn naast het Klinisch Interview ptss (kip) voor het bepalen van de prevalentie, de zelfinventarisatielijst (zil) ptss (Hovens e.a. 2000) en het ptss-gedeelte van de mini+ afgenomen bij 200 verslaafde patiënten. Sensitiviteit en specificiteit van deze instrumenten werden onderzocht ten opzichte van kip.
resultaten Uit de resultaten blijkt dat er bij een substantieel deel van de patiënten (30%) sprake is van een huidige episode ptss. Beide vragenlijsten blijken goede voorspellers voor de diagnose ptss, maar sensitiviteits- en specificiteitsanalyses laten zien dat de zil het meest bruikbaar is.
conclusie De prevalentie van ptss bij klinisch verslaafde patiënten is hoog en kan met de zil in deze populatie worden vastgesteld.