De derde editie ondertussen van dit populaire naslagwerk. Net zoals de vorige edities is dit wegens de vele hoofdstukken en indelingen niet bepaald een boek om in één ruk uit te lezen. Er zijn ook geen diepgravende theorieën te vinden over psychiatrische stoornissen. Maar wie dit boek aanschaft, verwacht dit waarschijnlijk ook niet. Movies and mental illness is immers meer een soort ‘filmarchief’ met een, steeds groter wordende, inventarisatie van honderden internationale films die geklasseerd zijn volgens de stoornissen die ze behandelen (achteraan in het boek is trouwens ook een handige overzichtslijst te vinden). Aangezien films een handig en dankbaar medium zijn om te doceren over bepaalde thema’s en problemen is dit boek dan ook vooral geliefd bij lectoren, leerkrachten in de menswetenschappen of vormingswerkers uit de geestelijke gezondheidszorg en media. De korte casusbesprekingen,
voorbeeldvragen ter discussie en ‘aanbevolen literatuur voor wie maar de tijd heeft voor één boek of artikel’ komen hier ook aan tegemoet en kunnen een handige leidraad of inspiratiebron zijn. Het is aanbevolen dit boek ook alleen maar zo te gebruiken. De vaak simplistische en korte duidingen over psychiatrische stoornissen kunnen voor de leek of student immers eerder misleidend zijn en sluiten jammer genoeg soms aan bij de al even banaliserende manier waarop psychiatrische stoornissen in populaire films wordt vertoond. Gelukkig zijn in deze derde editie ondertussen enkele inhoudelijke inconsequenties gecorrigeerd. Daarnaast zijn enkele hoofdstukken meer dan het lezen waard. Dit zijn enerzijds de hoofdstukken waarin de beeldvorming van de psycholoog, psychiater in films behandeld wordt en anderzijds die waarbij stilgestaan wordt bij de misvattingen over psychiatrische problemen. Het boek kan zeker aanleiding geven tot het bekijken of opnieuw bekijken van films, zij het dan met een ‘psy-bril’ op en met de nodige achtergrondinformatie. Het is echter goed om deze na de film weer af te zetten en voldoende kritisch te blijven. Een groepsgesprek na de film of nakaarten met een natje en een droogje hierbij is een absolute meerwaarde (must). Al bij al is Movies and mental illness dus een goed boek, voor een select en geïnteresseerd publiek, waarbij de derde editie zeker een upgrade is in vergelijking met de vorige uitgaven en dus de moeite waard om in huis te halen.

N. de Fauw