achtergrond Het terugdringen van dwang en drang staat hoog op de politieke agenda. In 2006 en 2009 heeft het ministerie van vws stimuleringssubsidies toegekend die via ggz Nederland en de Nederlandse zorgautoriteit zijn verdeeld. Door een werkgroep van ggz Nederland is samen met vijf instellingen de Argus dataset ontwikkeld. Op initiatief van een aantal onderzoeksinstellingen is een casusregister opgebouwd waarmee het mogelijk is de toepassing van dwang en drang tussen opnameafdelingen en verblijfsafdelingen met elkaar te vergelijken. Momenteel participeren veertien zowel stedelijk als landelijk gelegen (al dan niet gefuseerde) instellingen in dit register.
doel Het ontwikkelen van een betrouwbare en valide vergelijking tussen instellingen.
methoden Het register combineert achtergrondgegevens verzameld aan de hand van dbc-registraties met gegevens over de toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen verzameld op het niveau van de dag.
resultaten Omdat van een aantal instellingen longitudinale gegevens over meer dan twee jaar zijn verzameld is het mogelijk uitspraken te doen over de effectiviteit van sommige programma's. De presentatie gaat in op de uitkomsten van verschillende instellingen en vergelijkt deze met elkaar. Naast een systematische risicotaxatie en de toepassing van alternatieve ruimtes lijkt het betrekken van cliënten en hun familieleden in het project belangrijk bij te dragen aan een succesvolle uitkomst.
conclusie Het lijkt dat die programma's waar de instelling in zijn geheel en vanuit alle organisatorische lagen in participeert, effect laten zien. Een goede en valide vergelijking tussen instellingen vraagt nog nader onderzoek naar de betekenis en de interpretatie van confounders. De presentatie bespreekt enkele uitkomsten in het licht van de mogelijkheden en beperkingen van een benchmark.