inhoud van de workshop Dissociatie komt wereldwijd in vele culturen voor. Bediscussieerd in de literatuur zijn de etiologie (relatie met traumatische ervaringen), contextuele en culturele invloeden op de presentatie en behandeling van klachten, de grenzen tussen normale en pathologische dissociatie en de differentiaaldiagnoses. Ook Nederlandse psychiaters krijgen door de groeiende aantallen vluchtelingen en immigranten steeds meer te maken met dissociatieve symptomatologie bij hun patiënten. Gangbare westerse diagnostische classificatiesystemen en behandelingsmodellen lijken vaak onvoldoende soelaas te bieden om effectief met ernstige dissociatieve symptomatologie in de transculturele setting om te gaan. In een participatieve cursus wordt de toepasbaarheid van (experimentele) diagnostische criteria in de dsm-iv voor dissociatieve stoornissen (inclusief de dissociatieve trancestoornis) besproken en geoefend. Casuïstiek uit de praktijk met Afrikaanse en Nederlandse vluchtelingen en migranten zal worden gebruikt om idioms of distress, verklaringsmodellen en cultureel sensitieve interventies te illustreren. Ook de consequenties voor het gezinsfunctioneren zullen aan de orde komen. Gerefereerd zal worden aan onderzoeksbevindingen uit eigen promotieonderzoek en beschikbare literatuur. Deelnemers van de cursus worden uitgenodigd eigen casuïstiek (vooraf) in te brengen.
vorm Lezingen afgewisseld met discussie.
leerdoel Aan het eind van de sessie wordt de deelnemer geacht vaardigheden te hebben gekregen in het herkennen en diagnosticeren van dissociatieve stoornissen in de transculturele praktijk, inzicht te hebben in verklaringsmodellen en te beschikken over aangrijpingspunten voor interventies. Daarnaast wordt de deelnemer geacht een versterkte cultureel sensitieve attitude te hebben in de benadering van trauma en dissociatie.