achtergrond De visitatiecommissie schrijft voor dat attitudegerichte supervisie herkenbaar moet worden onderscheiden van werkbegeleiding. Dit laat ruimte voor 2 varianten: a) supervisie en werkbegeleiding worden op aparte tijdstippen door dezelfde psychiater gegeven; b) werkbegeleiding en supervisie worden door verschillende psychiaters gegeven. Welke variant de beste is, is nog niet onderzocht. Momenteel wordt bij Adhesie variant b toegepast, maar wordt binnen de opleidingsgroep gediscussieerd over de vraag of variant a te verkiezen is.

doel Inventariseren van ervaringen met en wensen tot behoud en/of verandering van de huidige situatie bij artsen in opleiding tot psychiater (aios), werkbegeleiders en supervisoren werkzaam bij Adhesie.

methode Een enquête werd opgestuurd aan alle aios, werkbegeleiders en supervisoren. De resultaten werden geanonimiseerd verwerkt.

resultaten 7 van de 11 aios en 14 van de 16 psychiaters retourneerden de enquête. Van die 7 aios willen er 4 de huidige scheiding handhaven en van die 14 psychiaters willen 7 dat. Meest genoemde nadelen van deze scheiding in persoon: supervisor heeft onvoldoende zicht op functioneren van de aios en kan daardoor onvoldoende feedback geven. Blinde vlek van de aios wordt niet duidelijk en/of de aios vermijden bepaalde onderwerpen. Meest genoemde voordelen van deze scheiding in persoon: aios vinden het veilig, vooral bij problemen op de werkvloer, en dergelijke onderwerpen worden dan niet vermeden. De supervisie vervalt niet in werkbegeleiding.

conclusie De in persoon gescheiden variant wordt met een kleine meerderheid binnen deze opleidingsgroep het meest geapprecieerd. Het is dan wel wenselijk dat werkbegeleider, supervisor en aios regelmatig gezamenlijk overleg hebben over de leerdoelen. Er zijn diverse argumenten voor en tegen naar voren gekomen. Onderzoek naar dit onderwerp zou kunnen leiden tot verbetering van werkbegeleiding en supervisie van aios.