Samen sterker: de kracht van samenwerking tussen kinderpsychiater en collega somaticus
leerdoel Drie duo's kinder- en jeugdpsychiater en collega's somatici zullen in deze workshop de kracht van hun bijzondere samenwerking illustreren. Doel is om de deelnemers te enthousiasmeren dit soort samenwerkingsverbanden aan te gaan.
Aan de hand van drie praktijkvoorbeelden wordt in deze workshop getoond hoe intensieve samenwerking van de consultatieve kinder- en jeugdpsychiater met een collega jeugd- of kinderarts aan preventie bij kan dragen.
(A) Onbegrepen lichamelijke klachten komen veel voor, bij een subgroep leiden deze tot ernstige stagnatie in de ontwikkeling (Theil e.a. 2007). De kinderen die vastlopen, worden laat of geheel niet herkend en als het probleem wordt gesignaleerd, schiet de zorg in de jeugdketen vaak tekort. Op welke wijze kan intercollegiale consultatie bijdragen aan verbetering van preventie en versterking van deze medische ketenzorg?
(B) Het gezamenlijk zien van kinderen met lichamelijk onverklaarde buikpijn (prevalentie: van 2,8 tot 9%) bij een gezamenlijke intake op een poli kindergeneeskunde door een kinderarts en psychiater leidt tot een sterk verhoogde kans dat men dergelijke kinderen binnen de ggz kan behandelen. Het signaal dat de buikpijn niet 'tussen de oren' wordt gelokaliseerd, maar in de buik, komt krachtig over. Behandeling door een psychiater met op de achtergrond een kinderarts, draagt bij tot een goede secundaire preventie van psychische stoornissen op de volwassen leeftijd. Immers, kinderen met buikpijn worden vaak volwassenen met een verhoogd risico op in het bijzonder angsten stemmingsstoornissen (Campo e.a. 2001).
(C) Een zeer nauwe samenwerking tussen kinderarts en kinderpsycholoog/kinderpsychiater maakt het mogelijk dat jongeren met een genderidentiteitsstoornis sinds enkele jaren behandeld kunnen worden met puberteitsremmende medicatie (Delemarre-van de Waal & Cohen-Kettenis 2006). Jongeren komen, vanwege hun leeftijd, niet in aanmerking voor een onomkeerbare geslachtsaanpassende behandeling (hormonen en operaties), de enige effectieve aanpak van genderdysforie bij volwassenen. De volledig omkeerbare medische interventie met puberteitsremmende medicatie voorkomt verder psychisch lijden bij jonge transseksuelen (tertiaire preventie) en creëert bedenktijd om zonder de druk van een zich ontwikkelend lichaam, te exploreren wat de betekenis is van de gevoelens van genderdysforie.
In de drie workshops zullen door drie duo's voorbeelden van deze samenwerking worden gepresenteerd.