Lessen trekken uit de Schipholbrand, preventieve en luxerende factoren rond trauma
W-136
Leerdoel
Inzicht krijgen in preventieve en luxerende factoren bij het ontstaan van traumagerelateerde klachten na een ramp.
Achtergrond en vraagstelling
In oktober 2005 kwamen in het detentiecentrum op Schiphol als gevolg van een brand 11 asielzoekers om het leven. Deze ramp kreeg veel aandacht van media en politiek. Door maatschappelijke en politieke verontwaardiging werd behandeling voor deze in Nederland opgelopen trauma's geëist. De media creëren echter een gesimplificeerd beeld van het trauma en van bijbehorende klachten. Is geïsoleerde traumabehandeling bij deze groep mogelijk? Is het vanzelfsprekend dat iedere overlevende een posttraumatische stressstoornis (ptss) krijgt? Zijn de frequentie en het aantal van de gesprekken met psycholoog/ hulpverlener bepalend voor de kans op herstel? Kan het 'Schipholtrauma' behandeld worden los van de verdere context? Ook onder hulpverleners riep dit heftige discussies op.
Middel
Door middel van drie presentaties zal teruggekeken worden op de gevolgen van de Schipholbrand en op de behandeling van de overlevenden. Marjolein van Duijl zal de aanpak beschrijven van de behandeling van 30 getraumatiseerde overlevenden van de Schipholbrand binnen een gecompliceerde politieke en juridische context. Geert Smid zal de state-of-the-art beschrijven van mogelijkheden voor evidence-based behandeling van vluchtelingen. Berthold Gersons was betrokken vanaf de zijlijn en is verantwoordelijk voor de psychiatrische bijdrage aan het rapport van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid betreffende de Schipholbrand. Hij zal het proces, de resultaten en de aanbevelingen van dit onderzoek presenteren.
Discussie
De gebrekkige opvang direct na de brand verergerde de psychische problematiek. De onzekere verblijfsstatus, angst voor gedwongen terugkeer, gebrek aan werk en dagbesteding en gebrek aan toekomstperspectief waren ontwrichtend voor herstelmogelijkheden. Eenzijdige focus op 'Schipholtrauma' en gebruik van het ptss-begrip gaat voorbij aan individuele diagnostiek en betekenisgeving en beperkt ingangen tot herstel. Desondanks zien de presentatoren ingangen voor preventie van ptss en waar nodig op trauma gerichte behandeling.