Therapietrouw betreffende psychofarmaca
Therapietrouw betreffende medicatie kan worden gedefinieerd als de mate waarin patiënten de instructies voor de voorgeschreven behandeling opvolgen. Veel patiënten hebben moeite met het opvolgen van behandelvoorschriften, met name bij chronische aandoeningen. De Wereldgezondheidsorganisatie (who) stelt dat 'onvoldoende therapietrouw bij langdurige behandeling van ziekten een wereldwijd probleem van enorme omvang' is. Het verbeteren van de therapietrouw van bestaande behandelingen levert waarschijnlijk een veel grotere gezondheidverbetering dan welke nieuwe therapie dan ook.
Farmacotherapie is een belangrijk hulpmiddel in de preventie van terugval bij chronische psychische aandoeningen en therapietrouw met de voorgeschreven behandeling is dan ook essentieel voor het succes. Het is dan ook teleurstellend dat er zo weinig kwalitatief goed onderzoek is gedaan naar therapietrouw en naar interventies ter verbetering van de therapietrouw betreffende geneesmiddelen in de psychiatrie.
In dit symposium zullen de recentste inzichten omtrent therapietrouw worden toegelicht, waarbij de nadruk ligt op een duidelijke taxonomie van therapietrouw in drie fasen: accepteren, uitvoeren en volhouden van de behandeling. Er zal aandacht worden besteed aan het meten van therapietrouw en aan mogelijkheden tot verbetering ervan. Naast een algemene inleiding door de voorzitter zullen drie sprekers onderzoeksresultaten presenteren over therapietrouw met antidepressiva in de eerste lijn, en over mogelijkheden om de therapietrouw met antipsychotica te verbeteren.
Therapietrouw met psychofarmaca is een belangrijke factor in het succes van een behandeling. Het is belangrijk om verschillende vormen van therapieontrouw en de verschillende redenen ervoor te onderscheiden. Zorgverleners dienen meer bewust te zijn en actief te monitoren op therapieontrouw om te voorkomen dat de behandeling met geneesmiddelen onnodig wordt gecompliceerd. Patiënten moeten in staat worden gesteld tot therapietrouw door middel van voldoende kennis en kunde over geneesmiddelengebruik. Zorgverleners en patiënten zijn daarbij gebaat bij een zo goed mogelijk meten van de therapietrouw, zodat gericht gezocht kan worden naar mogelijkheden tot verbetering.