In 1992 verscheen van de hand van M.Anderson Intelligence and cognition;a cognitive theory .De meeste theorieën over menselijk denken (intelligentie en cognitie)zijn deeltheorieën.Sommige theorieën focussen voornamelijk op het constante in het menselijke kennen en denken en drukken dit uit in getallen (zoals de iq-scores).Andere theorieën focussen vooral op kennisverwerving en denkontwikkeling en postuleren vaak fasegewijze groei. Anderson constateerde dat geen theorie het veranderlijke en onveranderlijke integreert en deed in zijn boek een poging ogenschijnlijk van elkaar verschillende bevindingen te integreren in één denkkader.
Vanuit de kinder-en jeugdpsychiatrie gezien is de theorie van Anderson interessant,omdat de disharmonische cognitieve ontwikkeling van veel kinderen met ernstige problematiek beter te begrijpen is met behulp van zo 'n samengesteld theoretisch denkkader,terwijl ook eventuele disharmonische ontwikkelingsvoortgang ermee verklaard kan worden.