De auteurs analyseren de omgevingsfactoren van een sector voor 264 chronische psychiatrische patiënten in een algemeen psychiatrisch ziekenhuis. Zij vinden een weinig gedifferentieerd en homogeen behandelingsaanbod dat niet is afgestemd op individuele patiënten, voornamelijk gericht op niet-veranderen en incoherente afdelingsklimaten.

Een nadere beschouwing van de patiëntenkenmerken laat zien dat de chronische populatie niet alleen homogeen is, maar zeker ook heterogeen wat betreft pathologie en sociaal functioneren.

Enige samenhang tussen deze omgevingsfactoren en patientenkenmerken ontbreekt, zodat een heterogene patiëntenpopulatie at random verblijft in een homogeen behandelingsmilieu.

De auteurs hypothetiseren dat de `homogeniteitsbenadering' in de chronische gestichtspsychiatrie daaraan ten grondslag ligt.