Een studie van de relevante literatuur leidt tot de conclusie dat er tot op heden geen adequate gevalsstudie bestaat van een defecttoestand bij een bipolaire stoornis. Het door Huber beschreven residu lijkt meer op een neurastheen syndroom dan op een defectsyndroom.

De auteurs noemen enkele onopgeloste differentiaal-diagnostische problemen. Zij signaleren een gebrek aan neuropsychologisch onderzoek op dit terrein.