In 1869 boden de toenmalige psychiatrische inrichtingen aan de psychisch gestoorde bejaarden nog voldoende plaatsruimte. Op het ogenblik is dit niet het geval, terwijl de bevolking van de psychiatrische ziekenhuizen, vergeleken met vroeger, sterk is verouderd.
Een oplossing voor het probleem moet worden gevonden in het stichten van verpleegtehuizen voor deze groep patiënten. Deze tehuizen kunnen echter alleen goed functioneren, indien zij op zinvolle wijze zijn ingeschakeld in de gehele bejaardenzorg. Enkele vraagstukken, die zich hierbij voordoen, werden nader uitgewerkt.