achtergrond Mensen met een lichte verstandelijke beperking of zwakbegaafdheid (lvb) vormen een risicogroep voor psychiatrische stoornissen, waaronder verslavingsproblemen. Behandeling wordt vaak gecompliceerd door psychiatrische en somatische comorbiditeit, alsook door handelingsverlegenheid bij hulpverleners.
doel Psychiaters houvast bieden bij het vormgeven van de zorg voor patiënten met een lvb en verslavingsproblemen.
methode Aan de hand van een casus beschrijven van obstakels en oplossingsrichtingen voor de zorg aan deze doelgroep.
resultaten Nederland loopt voorop in de zorg voor patiënten met een lvb en verslaving. Bestaande interventies worden echter nog onvoldoende gebruikt.
conclusie Professionals moeten hun vaardigheden om met deze groepen te werken vergroten, en ketenzorg in de regio moet worden doorontwikkeld. Dit is een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor verslavingszorg, algemene ggz en verstandelijk gehandicaptenzorg.