Achtergrond Trauma en psychische klachten zoals angst, depressie en suïcidaliteit komen vaker voor onder lhbt+-jongeren (lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender- en andere) jongeren dan bij hetero- en cisgenderjongeren.
Doel Bewustzijn en begrip creëren van dit verhoogde risico en inzicht geven in interventies om lhbt+-inclusieve ggz-zorg te vergroten.
Methode Bespreken van literatuur en verklaringsmodellen, beschouwen van het huidige jeugd-ggz-zorglandschap en geven van praktische adviezen.
Resultaten Minderheidsstress, trauma, sociale afwijzing en systeemproblematiek zijn factoren die bijdragen aan een verhoogd risico op psychische klachten bij lhbt+-jongeren. De ggz is onvoldoende ingericht op deze groep jongeren, wat betreft kennis, vaardigheden, instellingscultuur en zorgaanbod. Enkele manieren om inclusieve zorg te vergroten zijn: de relatie tussen psychische klachten en lhbt+-identiteit signaleren en inclusieve taal gebruiken; jongeren ondersteunen in het onderzoeken van de eigen identiteit; veiligheid waarborgen; helpen omgaan met minderheidsstress; een organisatiescan uitvoeren naar het instellingklimaat; generalistische zorg én expertisecentra inrichten.
Conclusie Er is een verhoogd risico op psychische klachten bij lhbt+-jongeren, voortvloeiend uit minderheidsstress, trauma, sociale afwijzing en systeemproblematiek. Sensitiviteit hiervoor bij ggz-hulpverleners en -organisaties is van belang en lhbt+-inclusieve zorg is nodig om deze groep jongeren goed te kunnen helpen.