achtergrond Over genetische determinanten van psychiatrische aandoeningen wordt steeds meer bekend, maar het is voor veel psychiaters nog niet duidelijk hoe deze bevindingen zich vertalen naar de klinische praktijk.
doel Ten eerste nieuw inzicht verschaffen in de mate van genetische overlap tussen psychiatrische aandoeningen onderling en tussen psychiatrische en neurologische aandoeningen. Ten tweede een vertaalslag maken van dergelijke nieuwe en eerdere bevindingen naar de klinische praktijk van de psychiater.
methode Eerst verrichtten we genetische analyses, zowel op gebied van schizofrenie als traumagevoeligheid. Daarna deden we onderzoek naar genetische overlap tussen schizofrenie en amyotrofische laterale sclerose (als). Ten slotte onderzochten we voor welke gebieden van de psychiatrie bevindingen in de psychiatrische genetica van nut zijn.
resultaten We vonden op basis van genetische data aanwijzingen dat synaptische processen in dopaminerge, acetylcholinerge en glutamaterge neuronen betrokken zijn bij schizofrenie. Ook toonden we een significante genetische overlap tussen schizofrenie en als aan, de eerste gevonden genetische overlap tussen een neurodegeneratieve en psychiatrische aandoening. Op basis van systematisch onderzoek naar relevante, recente literatuur concluderen we dat genetische overlapbevindingen in de psychiatrie van nut kunnen zijn voor diagnostiek, voorspellen van beloop en behandeling van de individuele patiënt.
conclusie Wij voorspellen op basis van onze en eerdere bevindingen uit de psychiatrische genetica dat precisiepsychiatrie de komende jaren in toenemende mate mogelijk zal worden, o.a. door verbeteren van diagnostiek en door het nauwkeuriger voorspellen van ziektebeloop en respons op psychofarmaca. Bovendien kunnen psychiaters deze inzichten bij genetische counseling gericht inzetten om patiënten en familieleden beter voor te lichten en te begeleiden.