N=1-trials in de kinder- en jeugdpsychiatrie: gebruik van stimulantia bij ADHD
achtergrond Met een n=1-trial kan op een objectieve en systematische manier een respons van één individu op een bepaalde interventie of verschillende interventies bestudeerd worden.
doel Evalueren van de toepassingen en methodologie van n=1-trials binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie.
methode Systematische review in PubMed en Embase naar n=1-trials gepubliceerd in de periode 1986-juli 2016. De gebruikte zoekterm was ‘N-of-1’.
resultaten Er werden 20 artikelen geïncludeerd. Alle artikelen gebruikten n=1-trials om het effect van stimulantia bij kinderen/jeugdigen met adhd te onderzoeken. Ondanks een grote variatie in methodologie en interpretatie van de resultaten van n=1-trials, bevalen de meeste auteurs het gebruik van de methodologie in de praktijk aan. De gevonden artikelen voldeden niet aan de actuele kwaliteitscriteria voor n=1-trials.
conclusie Ondanks de mogelijkheden en voordelen van n=1-trials blijken de toepassingen binnen de kinder- en jeugdpsychiatrie tamelijk beperkt en specifiek. N=1-trials hebben meer te bieden voor de praktijk en het onderzoek in de kinder- en jeugdpsychiatrie. Als voldoende rekening wordt gehouden met de methodologische aanbevelingen, dan reiken n=1-trials de kinder- en jeugdpsychiater een bruikbaar en toepasbaar instrument aan om zorg op maat voor individuele patiënten te bieden en te evalueren.