achtergrond Dialectische gedragstherapie (dgt) is een effectieve behandeling voor veel patiënten met een borderlinepersoonlijkheidsstoornis (bps). Indien ambulante behandeling echter ontoereikend is, worden patiënten met bps veelal verwezen voor een klinische (groeps)behandeling. Over de werkzaamheid van de klinische groeps-dgt is nog weinig bekend. Een van de veronderstelde werkzame mechanismen van de klinische groeps-dgt is een verandering in hechtingsstijl. Tot op heden is dit nog niet onderzocht voor klinische (groeps-)dgt.
doel Bestuderen van de behandeluitkomsten van een klinische groeps-dgt voor patiënten met een bps op klachtniveau, coping, hechtingsstijl en kwaliteit van leven en onderzoeken of een verbetering in hechtingsstijl tijdens de behandeling een voorspeller is voor het algemeen psychologisch functioneren aan het eind van de behandeling.
methode Bij 64 patiënten met een bps die waren opgenomen voor een klinische groeps-dgt werden aan het begin, halverwege (na 19 weken) en aan het einde van de behandeling door middel van zelfrapportagevragenlijsten psychologisch functioneren, coping, hechtingsstijl en kwaliteit van leven gemeten.
resultaten Patiënten die een klinische groeps-dgt volgden (gemiddelde behandelduur 7,2 maanden), verbeterden statistisch significant op de genoemde klinische variabelen. Daarnaast leken positieve veranderingen in zekere en gepreoccupeerde hechtingsstijl een significante voorspeller te zijn voor algemeen psychologisch functioneren aan het einde van de behandeling.
conclusie De resultaten uit deze studie geven voorzichtig aan dat patiënten die op basis van bps verwezen worden voor behandeling baat hebben bij klinische groeps-dgt en dat veranderingen in de hechtingsstijl daarbij een mogelijke rol spelen.