De werkalliantie in klinische psychotherapie voor persoonlijkheidsstoornissen en gehechtheid
achtergrond Kenmerken van de werkalliantie tussen behandelaar en patiënt zijn veelvuldig onderzocht. Er is echter weinig bekend over de werkalliantie bij specifieke doelgroepen in specifieke settingen.
doel Inzicht in de kenmerken van de werkalliantie in een intensieve klinische behandelsetting voor patiënten met ernstige persoonlijkheidsproblematiek en de relatie met patiëntkenmerken zoals diagnose en gehechtheid.
methode Bij 60 patiënten met ernstige persoonlijkheidsstoornissen in klinisch psychotherapeutische behandeling werden met vragenlijsten gegevens over werkalliantie en gehechtheid verzameld.
resultaten De gevonden werkallianties met behandelaar en team waren minder sterk dan in een poliklinische populatie; de werkalliantie met de behandelaar bleek beter dan met het behandelteam. Patiënten met een cluster C-persoonlijkheidsstoornis hadden een betere werkalliantie met het behandelteam dan degenen met een cluster B-persoonlijkheidsstoornis, met name op het gebied van de behandeldoelen. Patiënten bleken angstiger en vermijdender gehecht dan patiënten in een algemene poliklinische populatie; er werd geen samenhang gevonden tussen gehechtheid van de patiënten en sterkte van de werkalliantie. Als onderscheid gemaakt werd tussen patiënten met een extreem betere of mindere werkalliantie, en patiënten met een gemiddelde, dan bleek dat naarmate patiënten angstiger gehecht waren, zij extremer scoorden op de werkalliantie met het behandelteam.
conclusie De werkalliantie bij patiënten met ernstige persoonlijkheidsstoornissen komt moeilijker tot stand dan bij patiënten met minder ernstige persoonlijkheidsstoornissen. Bij deze groep patiënten lijkt hogere gehechtheidsangst samen te hangen met extremere beoordeling van de werkalliantie.