De uitkomsten van studies naar gen-omgevingsinteractie lijken de nature-nurturediscussie op een hoger plan te brengen. Genen en omgeving beïnvloeden elkaar via ingewikkelde processen. Psychiatrische stoornissen blijken te ontstaan door een genetische predispositie, waarvan de invloed op het gedrag alleen dan tot uiting komt, wanneer er sprake is van specifieke omgevingsfactoren. Of omgekeerd geredeneerd, omgevingsfactoren leiden alleen dan tot psychiatrische stoornissen wanneer er een bepaalde genetische aanleg is. Genen en omgeving zijn dus onderling afhankelijk en zijn op dagelijkse basis met elkaar in interactie. Mensen worden, net als dieren en planten, ten behoeve van de adaptatie fijn afgestemd. Bij deze afstemming speelt de kwaliteit van de vroege relaties een doorslaggevende rol. Een conceptuele aanpassing in de psychiatrie is gewenst op basis van recente inzichten in de neurowetenschappen op het vlak van biologische modellen van de vroege ontwikkeling.