samenvatting Over het gebruik van de ambulante geestelijke gezondheidszorg door migranten is weinig bekend. De demografische gegevens, hoofddiagnoses en behandelkarakteristieken van alle patiënten die in behandeling zijn bij een afdeling voor ambulante geestelijke gezondheidszorg in Amsterdam zijn geïnventariseerd en vergeleken met bevolkingsgegevens. Eerste- en tweedegeneratiemigranten uit Marokko, Turkije en Suriname blijken bijna anderhalf maal zo vaak bij deze afdeling in ambulante behandeling te zijn als autochtone Nederlanders. Er zijn duidelijke verschillen tussen de bevolkingsgroepen ten aanzien van de diagnoses. Autochtone patiënten met een niet-psychotische stoornis zijn langer in behandeling en vaker opgenomen geweest. De conclusie is dat migranten steeds beter de weg naar de ambulante geestelijke gezondheidszorg weten te vinden.