Een theoretisch referentiekader wordt gegeven voor gebruik bij psychoanalytische diagnostiek van persoonlijkheidsstoornissen. Het plaatst het innerlijk functioneren diagnostisch op een spectrum tussen neurose en psychose. Door de correlaties tussen dit innerlijk psychisch functioneren en de beschrijvende diagnostische categorieën van de dsm-iv As ii krijgen deze categorieën meer diepteperspectief. In de praktijk is een integratie tussen de twee diagnostische benaderingen mogelijk en kan een gemeenschappelijke diagnostische taal gesproken worden. Het betrekken van de innerlijke dynamiek bij de diagnostiek heeft daarenboven directe implicaties voor de psychotherapeutische indicatiestelling.