Het begrip pseudohallucinatie wordt gebruikt bij het in kaart brengen van niet-psychotische waarnemingsstoornissen. In dit artikel is door middel van een literatuuronderzoek nagegaan hoe het begrip ontstaan is, en of pseudohallucinaties te differentiëren zijn van andere psychopathologische symptomen zoals hallucinaties, herbelevingen en dissociatieve fenomenen. Geconcludeerd wordt dat de validiteit van het begrip, maar ook van aanverwante symptomatologie, gering lijkt; het zijn klinisch weinig eenduidige concepten. Waarschijnlijk is er sprake van een continuüm, waarin waarnemingsstoornissen, herbelevingen, (dissociatieve) voorstellingen en normale denk- en geheugenprocessen opgenomen zijn, en waarbij de verschillende concepten elkaar deels overlappen. Er worden aanbevelingen gedaan welke elementen gespecificeerd kunnen worden in de beschrijving van dit continuüm. De term niet-psychotische hallucinatie verdient de voorkeur boven de term pseudohallucinatie.