Twee ziektegeschiedenissen worden beschreven. Eén patiënt overlijdt ten gevolge van acute letale catatonie. Het bestaan van een maligne neurolepticasyndroom kon niet geheel worden uitgesloten. Niet alleen psychiatrische, maar ook praktische aspecten van de zorg, als overplaatsingen en overdracht, bemoeilijkten bij deze eerste patiënt een optimale behandeling. Bij een tweede patiënt kon rekening gehouden worden met deze ervaringen. Door een gezamenlijke aanpak door alle betrokkenen kon tijdig een adequate behandeling plaatsvinden.