Schaamtegevoelens worden minder vaak dan schuldgevoelens in verband gebracht met de symptomen en het ontstaan van depressie. Daarom wordt in dit artikel het fenomeen schaamte nader toegelicht, eerst vanuit de psychoanalyse en de self-psychologie, vervolgens vanuit het cognitief-gedragstherapeutische, het fenomenologisch-filosofische en ten slotte het ethologische standpunt.

Schaamte kan zowel binnen het gezin als in onze maatschappij aangetroffen worden als regulerend principe met een negatieve invloed op het gevoel van eigenwaarde. Van daaruit wordt gezocht naar verbanden met depressie. Zoals het verlies als een centraal gegeven wordt beschouwd voor de depressie als rouwproces, zo mag de beschamende nederlaag, het uitgestoten worden, een essentieel verschijnsel genoemd worden van een depressie als verlies aan eigenwaarde.