In vergelijking met autisme zijn er twee- tot driemaal zoveel kinderen met aan autisme verwante stoornissen. De diagnostiek en classificatie daarvan is moeilijk en eerst in het laatste decennium wordt hieraan in toenemende mate aandacht besteed.

In dit artikel worden autisme en aan autisme verwante stoornissen beschouwd als een ontwikkelings- en een spectrumstoornis, met vroegkinderlijk autisme als ernstigste en meest prototypische vorm. Een op ontwikkeling geënt werkmodel wordt gepresenteerd waarbinnen veel problemen die kinderen met autisme en aan autisme verwante stoornissen vertonen, onder te brengen zijn. Uitgaande van de ervaring van de auteurs met een specifieke groep kinderen met aan autisme verwante stoornissen, wordt geschetst hoe het werkmodel toegepast wordt binnen de behandelingspraktijk. Uitgangspunten voor de behandeling in verschillende fasen worden geëxpliciteerd.