Het AMDP-systeem is een gestandaardiseerd documentatiesysteem dat in Europa is ontwikkeld door de `Arbeitsgemeinschaft für Methodik und Dokumentation in der Psychiatrie' en sinds 1971 in zes talen is gepubliceerd. Het AMDP-systeem bestaat uit drie anamnestische delen en twee beoordelingsschalen, één voor de psychische symptomen (100 punten en 15 reservepunten) en één voor de somatische toestand (40 punten en 7 reservepunten). Al deze punten zijn gegradeerd van 0-4.

De interbeoordelaarbetrouwbaarheid, de validiteit, de gevoeligheid en de factoriële reproduceerbaarheid van deze schalen zijn aangetoond.

Het AMDP-systeem bevat oorspronkelijk 9 syndromen (factoranalyse): apathie/retardatie, wanen/hallucinaties, depressie, hostiliteit (dysforie), manie/agitatie, obsessies, psycho-organisch syndroom, somatisch (hypochondrisch) syndroom en neurologisch (extrapiramidaal) syndroom, en 3 syndromen ontstaan door de (Franse) reservepunten: angst, dramatisatie en dissociatie.

Het AMDP-systeem is multifactorieel en vollediger dan de HDRS, BPRS, IMPS en CPRS. Het is in 't bijzonder bruikbaar voor de documentering, kwantificering en administratie van de psychiatrische stoornissen, en voor het meten van veranderingen tijdens de therapie. Een ander voordeel is dat geen andere schalen voor het meten van bijwerkingen noodzakelijk zijn. Het AMDP-systeem is bovendien bij uitstek geschikt voor het onderwijs in de psychopathologie.