Mental health in public health. The next 110 years. In de reeks: American Psychopathological Association
In het verleden was mondiaal epidemiologisch onderzoek vooral gericht op kennis van de etiologie, het beloop en de behandeling van psychiatrische stoornissen in het algemeen. Tegenwoordig groeit het besef dat dit soort mondiaal onderzoek wel erg grofmazig is en dat er vaak heel ongelijke verdelingen bestaan in prevalenties binnen risicogroepen. Modern epidemiologisch onderzoek spitst zich dan ook meer en meer toe op kleinere, meer omschreven bevolkingsgroepen en gemeenschappen onder verschillende omstandigheden. Ook de voorbereidingsgroep voor de dsm -5 heeft zich gerealiseerd dat de dsm wordt gebruikt in verschillende ‘culturele’ settingen (gender, leeftijd, minderheidsgroepen, sociale klassen), waardoor aanzienlijke verschillen kunnen optreden in incidentie, prevalentie en verschijningsvorm van psychiatrische stoornissen.
Mental health in public health sluit zich aan bij deze nieuwere trend. Het boek behandelt een aantal belangrijke sociale determinanten van geestelijke gezondheid, gaat in op sociale factoren en omgevingsfactoren die het risico op psychiatrische stoornissen vergroten en beschrijft de preventie van geestesziekten in zeer uiteenlopende groepen. Aan de orde komen onderwerpen zoals verslaving aan drugs, eten, gokken, seks en internet, hiv/aids, het blootgesteld zijn aan rampen en oorlogen, en de gevolgen van stigmatisering van geestesziekten. Zeer uiteenlopende risicogroepen komen aan bod, zoals kinderen, ouderen, oorlogsveteranen, delinquenten, mensen met een somatische of een psychiatrische ziekte, mensen met persoonlijkheidsstoornissen, minderheidsgroepen, zoals de latino’s in de vs , en mensen uit lage- en middeninkomenslanden.
De afzonderlijke hoofdstukken zijn weergaven van presentaties die gehouden zijn op de jaarvergadering in 2010 van de American Psychopathological Association ( appa ). Daardoor is het boek een bonte caleidoscopische verzameling geworden van bijdragen, uiteenlopend van uitgebreide reviews, projectbeschrijvingen, prospectieve longitudinale studies en essayistische artikelen. Het boek geeft daarmee interessante inzichten in nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de psychiatrische epidemiologie in het publieke domein, maar de lezer moet wel zelf zijn weg zien te vinden in dit zeer gevarieerde aanbod. Als verrassende toegift eindigt het boek met de persoonlijke kijk op de toekomst van de psychiatrie van een aantal presidenten van de appa , zoals Alfred Freedman, Donald Klein, Robert Cloninger en Bruce Dohrenwend.
F. Kortmann