Het aantal vluchtelingen neemt in Nederland aanzienlijk toe. Velen van hen zijn getraumatiseerd door gebeurtenissen in het land van herkomst en tijdens de vlucht. Traumabehandeling bestaat in de regel uit psychotherapie (`exposure' en `coping') maar vaak zijn psychofarmaca nodig. Voor de behandeling is goede diagnostiek nodig; vaak wordt de diagnose posttraumatische stress-stoornis gesteld, maar er komt ook veel comorbiditeit voor. Medicatie bij niet-westerse individuen dient voorzichtig gedoseerd te worden aangezien waarschijnlijk de werkzame dosering lager is. Ook zijn er vaak problemen met de compliance. Bij de posttraumatische stress-stoornis worden momenteel antidepressiva toegepast, zowel van de eerste als van de tweede generatie. Indien er enkel klachten over nachtmerries bestaan kan men langerwerkende benzodiazepines als slaapmiddel geven. Een goede afstemming van farmacotherapie en psychotherapie blijft noodzakelijk om negatieve interacties te voorkomen.