De effectiviteit van lichttherapie en melatoninetherapie bij stemmingsstoornissen en slaap/waakritmestoornissen is het voorbije decennium naarstig bestudeerd. Het kernprobleem bij slaap/waakritmestoornissen ligt in een verstoring van de circadiane ritmen en slaap/waakmoeilijkheden vormen de hoofdklacht. Deze syndromen bieden wetenschappers het voordeel dat hun oorzaak bekend is. In dit artikel wordt de invloed van intens licht en melatonine op respectievelijk het jet lag-syndroom, het ploegenarbeidsyndroom en het syndroom van de naar later verschoven slaapfase besproken. De consistente, alhoewel schaarse, onderzoeksresultaten tonen aan dat de effectiviteit van lichttherapie hierbij niet berust op de onderdrukking van de melatonineproduktie, alhoewel de vaststelling daarvan aan de basis ligt van de herontdekking van lichttherapie. De mogelijke werkingsmechanismen van intens licht, respectievelijk melatonine, worden besproken en de voorgestelde hypothesen kunnen mogelijk bijdragen tot het onderzoek omtrent lichttherapie bij stemmingsstoornissen.