The therapist’s guide to psychopharmacology. Working with patients, families, and physicians to optimize care (2de, herziene druk)
Dit boek is de tweede en herziene druk (2010) van een boek gepubliceerd in 2006, dat momenteel met 70% korting op allerlei websites te vinden is. Het kostte mij even moeite om te begrijpen wie de doelgroep vormen: niet psychiaters of artsen, maar andere ‘therapeuten die met patiënten, met families of met artsen samenwerken’. Het beoogt hun achtergrondinformatie te geven over het hoe en waarom van farmacotherapie. Dat gebeurt in 11 hoofdstukken, verdeeld over drie delen.
Deel 1 bevat twee hoofdstukken: Hoe werkt het brein? Hoe werken psychofarmaca? Deel 2 bestaat uit vijf hoofdstukken met een korte beschrijving van vijf categorieën van stoornissen en de farmacologische behandeling daarvan plus een zesde hoofdstuk over allerlei andere (rest)thema’s. Deel 3 beschrijft in drie hoofdstukken hoe te verwijzen naar artsen, hoe met hen samen te werken en hoe met families van patiënten die psychofarmaca gebruiken samen te werken. Ten slotte volgen nog drie bijlagen over hoe psychofarmaca ontwikkeld worden, over ‘toekomstige ontwikkelingen’ waarin onder meer de inmiddels al lang afgesloten ‘ Sequenced Treatment Alternatives to Relieve Depression ’ ( star*d )-, ‘ Systematic Treatment Enhancement Program for Bipolar Disorder ’ ( step-bd )- en ‘ Clinical Antipsychotic Trials in Intervention Effectiveness ’ ( catie )-studies worden besproken, en een laatste bijlage met adressen van websites.
Ik heb de afgelopen maanden diverse keren het boek ter hand genomen, maar ben eigenlijk geen moment geboeid geraakt. Vooral omdat ik zelf wel genoeg informatie heb over de eerste twee delen. Maar ook omdat het derde deel vooral de organisatie van de zorg in de vs beschrijft en de tips vooral de situatie daar betreffen en zeker niet die in Nederland en Vlaanderen. Ten slotte is het boek niet mooi uitgegeven: het papier is grof en na enkele keren ter hand nemen krult de kaft al. Kortom: in elk geval voor psychiaters en artsen in opleiding geen aanrader.
W. Nolen