achtergrond De kosten van de ggz zijn mogelijk meer gestegen dan die van andere sectoren in de gezondheidszorg. In een poging deze kosten te reduceren, proberen beleidsmakers enerzijds een selectieve financiële drempel op te werpen voor mensen die psychische zorg vragen, en anderzijds een systeem van prestatiebekostiging in te voeren op basis van data verkregen met routine outcome monitoring (rom). Er dreigt misbruik van klinische data die door hulpverleners zijn verzameld, nu zorgverzekeraars en ggz Nederland instellingen willen verplichten om data te leveren aan de Stichting Benchmark ggz (sbg). De sbg moet het mogelijk maken om ‘prestaties’ te vergelijken tussen instellingen.
doel Nadere bestudering van het sbg-project met een focus op wetenschappelijke validiteit.
methode Kwalitatieve review en analyse.
resultaten Beschouwing leert dat benchmarken op basis van rom-data in Nederland, zoals voorgesteld door sbg en zorgverzekeraars, wetenschappelijke noch medisch-ethische toetsing kan doorstaan. De voornaamste problemen zijn: bias, confounding, mix van gebruikte instrumenten, lage sensitiviteit en het vergroten van de kosten in de ggz door onnodige en omstreden copyrightuitgaven aan commerciële partijen.
conclusie Wij ontraden invoering van deze dure en onwetenschappelijke bureaucratische maatregel in de gestaag uitdijende management-registratie-controlecyclus van de ggz, zeker daar nog niet alle betrokken partijen hun fiat hebben gegeven. Dan ontstaat de ruimte om een wetenschappelijk gevalideerd benchmarkingsysteem te ontwerpen dat kan bijdragen aan efficiënter gebruik van schaarse middelen.