Back to Life, Back to Normality. Cognitive Therapy, Recovery and Psychosis
De hoofdauteur van dit boek was eerder al coauteur van het uitstekende standaardwerk Cognitive therapy of schizophrenia (Kingdon & Turkington 2005), dat exclusief op behandelaars was gericht. Het nu voorliggende boek, met een erg ambitieuze titel, is geschreven ‘with psychosis sufferers and carers in mind’. Het is eigenlijk een zelfhulpboek, waarbij wel aangeraden wordt om het samen met een hulpverlener te gebruiken. Het boek heeft 9 hoofdstukken en elk hoofdstuk is geschreven door een andere auteur, wat leidt tot enkele herhalingen, echter niet storend binnen de opzet van een zelfhulpboek. Met inleidende hoofdstukken als ‘What is normal?’ en de bijhorende boodschap ‘This chapter is an antidote to stigma’ is de (optimistische) toon gezet. De fatalistische visie waarin psychotische kwetsbaarheid gezien wordt als een chronische aandoening met noodzakelijk negatieve uitkomst is hier veraf. Het is opvallend (en verheugend) hoe het woord ‘schizofrenie’ systematisch wordt vermeden. Kortom: het boek is op een erg wervende manier doordrongen van het herstelparadigma en het woord ‘recovery’ in de titel is geen loze belofte. In verdere hoofdstukken komen onder andere aan bod: paranoia en ongewone gedachten, stemmen, negatieve symptomen, kwetsbaarheid, recidiefpreventie en er is een interessant hoofdstuk voor mantelzorgers. Casuïstiek, oefeningen, schema’s en samenvattingen maken het geheel overzichtelijk en gemakkelijker leesbaar, uiteraard een noodzaak met de doelgroep die de auteurs voor ogen hebben. Om de toegankelijkheid en aanpasbaarheid van de aanpak te illustreren eindigt elk hoofdstuk met een paragraaf over culturele en religieuze aspecten, soms zinvol, soms wat gezocht overkomend. Een opvallend ruim hoofdstuk in dit cognitief-gedragstherapeutisch werk is gewijd aan medicatie. Het is een geslaagd pleidooi vol praktische tips om als patiënt een actieve rol te spelen in het medicatiebeleid. De informatie over de verschillende antipsychotica is echter kort en vooral kort door de bocht. Ten slotte: ik vind het een erg verdienstelijk boek, maar voor wie is dit boek interessant binnen ons taalgebied? Voor professionele hulpverleners is het onvoldoende uitgewerkt (en is er het eerder vermeld boek) en voor de meesten van onze patiënten en hun familie/mantelzorgers zal de taalbarrière (te) groot zijn.
S. De Bruyne