Psychomotoriek en depressie. De man die niet meer stil kon zitten
achtergrond Sinds Hippocrates werden
psychomotorische symptomen erkend als
onderdeel van ernstige depressies. Binnen de dsm
worden de psychomotorische symptomen echter
slechts als een van de symptomen van een depressie
herkend. Diverse studies tonen aan dat psychomotorische
symptomen leidraad kunnen zijn voor
adequate herkenning van ernstige depressies en
richting kunnen geven aan de therapiekeuze.
doel Herkennen van psychomotorische
symptomen als kenmerk van een depressie.
methoden Door middel van een dvd-fragment
wordt een 70-jarige man geïntroduceerd
met hyperventilatie en een verscheidenheid aan
psychomotorische symptomen. Er wordt stilgestaan
bij de rol van psychomotorische symptomen
in de herkenning van ernstige depressies door de
eeuwen heen. Diverse meetinstrumenten voor
psychomotorische symptomen worden besproken
en toegepast. Ten slotte worden mogelijke therapeutische
consequenties toegelicht.
resultaten Een lange zoektocht binnen
algemene ziekenhuizen naar de oorzaak van
de hyperventilatie leverde geen verklaring voor de
klachten van patiënt. Geleidelijk werd de patiënt
somberder omdat hij zich beperkt voelde in zijn
dagelijks functioneren. Na opname op een ouderenafdeling
werden de psychomotorische symptomen
in kaart gebracht en geduid als passend
bij een ernstige depressie. Elektroconvulsieve therapie
(ect) werd gestart en al na enkele behandelingen
namen de klachten fors af. Patiënt werd
nabehandeld met tca en lithium. De psychomotorische
klachten zijn niet meer teruggekeerd.
conclusie Herkenning van psychomotorische
symptomen blijkt van grote diagnostische
en prognostische waarde voor ernstige
depressies.