Bij de keuze van classificatie- en selectie-instrumenten dient men zich te vergewissen van de betrouwbaarheid, validiteit, representativiteit, dekking en omvattendheid van symptomen, syndromen en nosologische categorieën; voorts van de omgang in het systeem met heterogeniteit, zoals atypie en ordeningsprincipes, co-morbiditeit, life-time prevalentie, multiaxiale opzet, poly-diagnostische benadering, timeframing, dataverwerkingsprocedure en drempelwaarden. De theorievorming die aan classificatie ten grondslag ligt, staat nog in de kinderschoenen en mogelijk verzoenend goed onderzoek hiernaar is onvoldoende beschikbaar. Louter computergewijze, atheoretisch verkregen indelingen zijn waarschijnlijk van even groot als even min belang als huidige klinische werkwijzen vanwege de vooringenomen standpunten bij beide procedures. De keuze van instrumentarium hangt samen met het doel en de vraagstelling. Vooralsnog is er geen ideaal instrument. Het is naïef te proberen stoornissen en deviante persoonlijkheden te classificeren in één categoraal systeem.