Meerdere studies hebben laten zien dat er een verband bestaat tussen schizotypie en ocd. In groepen van ocd-patiënten zijn voor schizotypie incidentiepercentages van 17-30% gerapporteerd (overzicht in Enright & Beech 1997). Er lijkt vooral een samenhang tussen schizotypie en therapieresistente ocd te bestaan. De aard van het verband tussen schizotypie en ocd is onopgehelderd, maar altijd een bron van speculaties geweest. Meehl (1990) heeft zeer duidelijk gespeculeerd over het verband. Schizotypie was voor hem synoniem aan de biologisch-genetische kwetsbaarheid voor de ontwikkeling van schizofrenie. In zijn theorie golden een hoog iq, een goede stressbestendigheid en een dwangmatige persoonlijkheid als potentiële beschermende factoren.

Wij zullen ingaan op de wetenschappelijke literatuur over het verband tussen schizotypie en ocd. Daarnaast zullen we de resultaten van eigen onderzoek bespreken. Een groep van 64 eerstegraadsverwanten van patiënten met schizofrenie zal worden vergeleken met een groep van 50 gezonde controles. De verwachting is dat de groep familieleden hogere scores op schizotypiematen zal vertonen. Beide groepen worden ook vergeleken op de neo Five-Factor Inventory (neo-ffi), een persoonlijkheidsvragenlijst.

Bijzondere aandacht gaat hierbij uit naar de scores op neuroticisme (stressbestendigheid) en consciëntieusheid (gewetensvolheid), waarvan gedacht wordt dat ze voorlopers zijn van ocd in de gezonde persoonlijkheid. Immers, als beide persoonlijkheidskenmerken beschermende factoren zouden zijn, dan is het te verwachten dat binnen de groep familieleden de gemiddelde scores hoger zijn (en/of er een grotere spreiding van de scores wordt aangetroffen).

Tot slot zullen binnen beide groepen de correlaties berekend worden tussen schizotypie enerzijds en neuroticisme en consciëntieusheid anderzijds. We verwachten bij de familieleden wel en bij de controles geen significant verband tussen schizotypie en neuroticisme en stressbestendigheid.