achtergrond De afgelopen decennia is kennis over erfelijkheidsaspecten van adhd aanzienlijk toegenomen. Deze kennis betreft de mate van genetische invloeden op verschillende leeftijden, kandidaatgenen, overdracht van adhd-symptomen binnen gezinnen, de rol van omgevingsinvloeden gegeven een bepaald genotype, en de relatie tussen genotype en behandelsucces.

doel Er wordt een overzicht gegeven van wetenschappelijke vorderingen op het gebied van erfelijkheid en adhd, waarbij de nadruk zal liggen op de vertaalslag naar de spreekkamer; hoe licht je patiënten van verschillende leeftijden voor, en wat vertel je aan ouders van het kind met adhd.

methoden Er werd literatuuronderzoek verricht waaruit kennis over genetische aspecten van adhd werd verkregen. Aan de hand van deze gegevens werd de vertaalslag naar de klinische praktijk gemaakt. Vragen die onder meer worden behandeld: wat vertel je ouders over de rol van genen? Wat betekent dit voor behandelbaarheid? Wat is de kans op een volgend kind met adhd als het eerste kind adhd heeft? Hoe zit het met familiaire overdracht?

resultaten De resultaten geven aan dat kennis over erfelijkheid nuttig is bij voorlichting van patiënten en van ouders met een kind met adhd. Concreet is het resultaat een opsomming van punten die met patiënten kunnen worden besproken.

conclusies Het is nuttig om kennis over erfelijkheid van adhd met patiënten en ouders te bespreken. Dit kan het begrip over het ziektebeeld versterken, wat in verschillende fasen van de ontwikkeling steeds weer nuttig kan zijn.