Delieren bij ernstig zieke kinderen
achtergrond Delieren op de kinderleeftijd zijn weinig onderzocht. Mogelijke verschillen in het delier op de kinderleeftijd en dat bij volwassenen en geriatrische patiënten zijn vooralsnog onbekend.
doel Vergelijken van de fenomenologie van delieren bij kinderen, volwassenen en geriatrische patiënten.
methode Van de Kinder-intensivecareunit van het Academisch Ziekenhuis Maastricht werd van 46 kinderen (gemiddelde leeftijd: 8,3; sd: 5,6; uitersten: 0-17 jaar) met een delier volgens dsm-iv een Delirium Rating Scale (drs) afgenomen. De scores werden vergeleken met die van 49 volwassenen (gem. 55,4; sd: 7,9; uitersten: 18-65 jaar) en 70 geriatrische patiënten (gem. 76,2; sd: 6,1; uitersten: 66-91 jaar) met een delier volgens dsm-iv . Het scoreprofiel van de groepen en de verschillen in de individuele items zijn geanalyseerd middels multivariantieanalyse met gebruik van een bonferroni-correctie.
resultaten Hoewel de symptoomrange in alle drie de groepen niet verschilde, waren er significante verschillen in het drs-profiel tussen de drie groepen (p < 0,001). Op itemniveau wordt een delier op de kinderleeftijd gekenmerkt door een meer acuut begin, ernstiger perceptiestoornissen, frequentere visuele hallucinaties, ernstiger wanen, meer stemmingslabiliteit, heftiger agitatie, minder cognitieve stoornissen, minder slaapwaakcyclusverstoring en minder variatie in symptomen gedurende een episode. Het delier bij volwassenen en de geriatrische patiënten verschilt onderling alleen door de ernstiger cognitieve symptomen bij de geriatrische populatie (p < 0,001).
conclusie Het delier op de kinderleeftijd verschilt qua beloop en symptoomprofiel met dat bij de volwassenen en geriatrische patiënten. Het delier bij de volwassen en de geriatrische populatie verschilt alleen in de ernst van de cognitieve symptomen.