Handboek Sociale geriatrie
Voor ik met de bespreking van het boek begin, moet ik eerst een conflict of interests melden: toen de Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (knmg) in 2002 de aanvraag, afkomstig van een groep ervaren artsen verbonden aan ouderenafdelingen van Riaggs, tot erkenning van het specialisme 'sociale geriatrie' afwees, kon ik mij als ouderenpsychiater in die beslissing goed vinden. Ik heb dit boek dan ook gelezen als een handboek 'sociale ouderenpsychiatrie'. Het boek is verdeeld in twee secties. In deel A worden de algemene principes van de sociaalgeriatrische werkwijze en de theoretische achtergrond daarvan beschreven. In achtereenvolgende hoofdstukken komen aan de orde: de 'contextuele benadering van het wankele evenwicht' voortvloeiend uit de systeemtheorie en modellen met betrekking tot de relaties van ziekte en functioneren alsmede ziekte en sociale context; de diagnostiek; behandeling en begeleiding; indicering en sociaalmedische advisering; preventie en juridische aspecten. In deel B worden de meest voorkomende psychiatrische stoornissen bij ouderen behandeld: dementie, delier, stemmingsstoornissen, angststoornissen, psychotische stoornissen, persoonlijkheidsstoornissen en verslavingssyndromen. Het boek is overzichtelijk, goed geschreven en gemakkelijk te lezen. De theorie wordt op een plezierige manier aangevuld met praktische tips, voorbeelden en casuïstiek. Zoals de redacteuren zelf in hun inleiding verklaren was het niet de bedoeling de diverse ziektebeelden uitputtend te beschrijven, maar het boek heeft voldoende diepgang om het voor zowel beginnende als al wat meer ervaren artsen interessant te maken. De redacteuren noemen onder anderen verpleeghuisartsen/ sociaal geriaters in opleiding, huisartsen en verpleeghuisartsen. Het boek is volgens mij ook geschikt als leerboek voor artsen in opleiding tot psychiater met belangstelling voor de ouderenpsychiatrie en voor psychiaters die tijdens crisisdiensten met ouderen te maken krijgen. Dit handboek misstaat overigens ook niet in de bibliotheek van de zichzelf respecterende ouderenpsychiater.
R.J. Teunisse