Dit Amerikaanse boek richt zich op iedere professional die in het openbaar wil spreken. Het boek gaat uit van het idee dat men door het geven van presentaties meer verwijzingen kan krijgen en een reputatie als 'expert' kan opbouwen. Aan de hand van allerlei lijstjes kan de lezer bij zichzelf nagaan waarover een presentatie kan worden gegeven. Geadviseerd wordt om zich vanwege het tijdsbeslag te beperken tot twee of drie standaardpresentaties en de diversiteit te zoeken in het gebruik van steeds een andere titel. Erg praktisch is de waarschuwing om niet direct in te gaan op een uitnodiging om over een onderwerp te spreken dat niet tot de kern van je expertise behoort. Het risico bestaat dan dat het veel tijd kost en dat het onderwerp zo specifiek is dat de presentatie moeilijk ergens anders kan worden gebruikt. Ook het kiezen van een goede titel komt aan de orde. Het boek beschrijft de opbouw van een presentatie en geeft tientallen suggesties, zoals: begin met een persoonlijke anekdote, een retorische vraag of een provocerende opmerking. Enkele goede tips die worden genoemd zijn: verdiep je vooraf goed in de samenstelling van het gehoor, bedenk wat de 'onuitgesproken vragen' zijn om steeds de verbinding te leggen met de ervaringswereld van de toehoorders. Voor het geven van een effectieve presentatie geeft de auteur talrijke adviezen. Een belangrijk punt betreft het vooraf oefenen van de voordracht, deze op video op te nemen en de video vervolgens aan collega's te laten zien met het verzoek om feedback te geven. Zeer terecht wordt er gewaarschuwd voor het gevaar dat een powerpoint-presentatie snel oppervlakkig kan worden wanneer men de dia's als uitgangspunt neemt, in plaats van ze als ondersteuning te gebruiken. In een hoofdstuk over vrees voor spreken in het openbaar worden cognitief-gedragstherapeutische interventies besproken. In de vs zijn er landelijk werkende zelfhulpgroepen voor mensen met spreekvrees. Het boek sluit af met aandachtspunten voor het geven van een workshop en voor het verwijzen naar artikelen in een medische context. In deze laatste hoofdstukken komen vrijwel dezelfde punten terug als die zijn besproken bij het geven van een presentatie. Voor wie zich over de vaak commerciële toonzetting van het boek heen kan zetten, levert het een vracht aan praktische tips op. Sommige van deze tips zijn triviaal, maar vele zijn goed bruikbaar. Het boek heeft wel de beperking dat het geschreven is voor de Amerikaanse situatie en deze is zeker niet altijd dezelfde als de Nederlandse.

J.W. Hummelen