Katharine Phillips is de meest geciteerde auteur in verband met onderzoek en behandeling van de body dysmorphic disorder (bdd). De stoornis heette vroeger dysmorfofobie en in Nederlandse vertalingen van de dsm heeft men er een 'stoornis in de lichaamsbeleving' en zelfs 'morfodysforie' van gemaakt. Het betreft een vrij specifieke problematiek van wat je simpel zou kunnen samenvatten als 'ingebeelde lelijkheid'. Als deze mensen in de spiegel kijken, zien ze steeds ergens een vervorming of afwijking, hoe miniscuul ook (vandaar de titel van het boek). Dit wordt als zeer storend ervaren en moet daarom verborgen of gecorrigeerd worden. Vandaar dat vele van deze patiënten vragen om plastische chirurgie. In de ggz kom je ze daarom niet zo vaak tegen, al zou 2% van de bevolking ermee te maken hebben (de 'obsessie met ons uiterlijk' zou hier iets mee te maken hebben). Toen Phillips in 1998 de eerste versie van dit boek schreef was er relatief weinig belangstelling voor de stoornis. Intussen is er meer grootschalig en vergelijkend onderzoek gedaan, en is het beeld ook beter bekend geraakt bij het grote publiek. Voor dit publiek is dit boek trouwens bedoeld, maar het lijkt me veel te droog-technisch en te uitgebreid om als een doorsneezelfhulpboek dienst te doen. Veel nuttiger is het voor de hulpverleners, die hier een mooi overzicht krijgen in een vlotte stijl. Je kan geen thema bedenken of het komt aan bod met patiëntvoorbeelden en samenvattingen van de wetenschappelijke kennis erover. De auteur tracht hierbij een biopsychosociaal model te volgen. De behandeling stoelt op twee mogelijkheden: serotonerge medicatie en cognitieve gedragstherapie. Ook bespreekt ze nog enkele randgebieden (zoals obsessie en anorexia nervosa). Jammer dat ze zo weinig aandacht besteedt aan de plastische chirurgie en dit gewoon plaatst bij de 'behandelingen die niet werken'. Het boek sluit af met tips voor de familie en een selectie van websites en literatuur. Ik acht dit een goed gedocumenteerd en vlot geschreven referentiewerk dat vooral geschikt is voor hulpverleners. Een afgeslankte en meer praktische versie zou nuttig kunnen zijn voor een breder publiek.

W. Vandereycken