Treating Infidelity. Therapeutic Dilemmas and Effective Strategies
Ontrouw is een van de meest voorkomende ingangsklachten bij partnerrelatietherapie. Treating Infidelity bevat een aantal behandelingsmethoden voor paren die met dit probleem worstelen. Het boek begint met een goed overzicht van het onderzoek over deze extradyadische relaties. Vervolgens behandelt het een aantal begrippen en strategieën die in dit soort therapie worden aanbevolen. Er wordt nogal wat aandacht besteed aan het herformuleren van het probleem (reframing), aan individuele therapie met elke partner afzonderlijk (die dan wordt gecombineerd met gezamenlijke sessies) en aan verontschuldiging en vergeving. De aanbevolen therapie verschilt in grote mate van de methoden die wij gebruiken. Zo vragen de auteurs de partners eerst te stoppen met hun extradyadische ('buitenechtelijke') relaties voor er aan een relatietherapie kan worden begonnen. Een onderzoek bij een grote representatieve groep Vlaamse therapeuten toonde aan dat niemand hier nog zo werkt (Vansteenwegen & Thewissen 1988). Het blijkt dan ook niet noodzakelijk om met de extradyadische relatie te stoppen alvorens therapeutisch aan het werk te kunnen gaan. Persoonlijk vind ik reframing een ongepaste interventie in een materie die emotioneel zo zwaar ligt. Ga dan maar eens het positieve van de ontrouw voor de relatie of het systeem uitleggen! Verder vind ik dat het apart zien van de partners slechts zin heeft in de fase van de beslissingen en zeker niet in andere fases van de ontrouw. In de fase van het vermoeden en de ontkenning lijkt het me zeker niet verstandig. De auteurs zijn niet op de hoogte van deze indeling in fases, die voor de praktijk nieuwe inzichten biedt (Luyens & Vansteenwegen 1999, 2001). Ik heb ook sterk de indruk dat de auteurs met hun cliënten in een individuele therapie vluchten wanneer de therapie moeilijke ogenblikken kent. Over verontschuldiging en vergeving vindt men in het boek mooie teksten. Alleen mis ik hoe die begrippen concreet in de therapie worden gehanteerd. Ook vind ik de term accusatory suffering (schuldinducerend (blijven) lijden) een interessante aanwinst in de omgang met ontrouw.
A. van Steenwegen