Aangezien ziekenhuisopnames steeds korter worden, is de kans groter dat de kankerpatiënt en zijnomgeving meer terechtkomen in de ambulante begeleiding. De doorsnee begeleider die niet zo bekend is met het verloop van de ziekte en de behandeling, kan in dit boekje hierover informatie vinden. Uitgaande van een beschrijving van het systeemdenken, bespreken de auteurs ook de noden van de gezinsleden en een begeleidingsmodel. De eerste twee hoofdstukken blijven zeer algemeen en missen concrete voorbeelden. Deze tendens wijzigt zich in de rest van het boek waar therapeutische technieken en interessante aandachtspunten worden besproken. Hierin wordt duidelijk dat dit boekje geboren is uit de ervaring van kortdurende gezinsbegeleiding van dertig gezinnen. De thema's die op een boeiende manier belicht zijn, zijn vooral: wie bij de begeleiding betrekken; welke houding naar kinderen aannemen; hoe staan tegenover alternatieve geneeswijzen; en welk antwoord geven op de vraag naar een huisbezoek van een zwaar zieke patiënt. De begeleider komt zichzelf tegen in het continuüm betrokkenheid-afstand en in de existentiële vragen. Dit boek volstaat uiteraard niet om hiermee om te gaan, maar het kan een aanzet geven én bovendien verschaft het nuttige informatie over andere lectuur en websites.

 

M. Heireman