Dit boek is het resultaat van het initiatief van de uitgevers om de kern van twee eerder door de auteur uitgebrachte boeken over dementie (Miesen 1992, 1993) voor een breed publiek toegankelijk te maken.

Het is bedoeld als leidraad voor wie als patiënt, familie, deskundige of professioneel verzorgende aan het begin staat van een dementietraject. Het boek beoogt in kaart te brengen wat iedereen op deze weg tegenkomt en wil steun en houvast bieden aan iedereen die vanuit zijn situatie met dementie te maken heeft. Het boek wil ook een lans breken voor het boeiende van werken met dementerenden, maakt duidelijk hoeveel moeite dat kost en reikt ook daarvoor een leidraad aan. Het boek is tevens informatief en psycho-educatief, beschrijft het dementieel proces aan de hand van casussen en geeft concrete tips voor voornamelijk de familie, de omgeving en de hulpverleners wat betreft omgang en communicatie.

Als tegenwicht voor de toenemende biologisering, desubjectivering en medicalisering van dementie, belicht Miesen in een zeer begrijpbare en heldere taal de psychologische kanten van dementie. Miesen probeert ons inzicht bij te brengen in wat zich gedurende het dementeringsproces afspeelt in de beleving van de patiënt, maar ook met welke gevoelens, behoeften en ervaringen partners, familieleden en professionele hulpverleners te kampen hebben. Hij beschouwt dementie als een chronisch hersentrauma dat elke dementerende een potentieel psychotrauma bezorgt, als een regelrechte onomkeerbare ramp die nooit ophoudt: een voortdurende verlieservaring of continu 'schokkend' gebeuren.

Het boek telt te veel woorden om als leidraad te dienen voor patiënten (zoals het omslag vermeldt). Wel raad ik het ten stelligste familieleden en verzorgenden aan, maar ook andere, professionele hulpverleners die werken met dementerenden, zoals ergotherapeuten, psychomotorische therapeuten, muziektherapeuten, psychologen en artsen.