Psychiatrische stoornissen worden geacht het resultaat te zijn van interacties tussen genetische vulnerabiliteit en omgevingsrisicofactoren. Methoden om de veronderstelde interacties in kaart te brengen zijn echter pas recent ontwikkeld. In dit artikel wordt een overzicht gepresenteerd van onderzoek dat suggereert dat genen het risico op psychose verhogen door individuen gevoeliger te maken voor bepaalde omgevingsrisicofactoren (gen-omgeving interactie), of door beïnvloeding van de kans dat individuen risicovolle omgevingen selecteren (gen-omgeving correlatie). Het is waarschijnlijk dat de impact van genen op het ontstaan van psychosen gedeeltelijk kan worden verklaard door (gevoeligheid voor) risicoverhogende omgevingsfactoren zoals een disfunctioneel opvoedingsklimaat, afwezigheid van de vader in de kindertijd, cannabisgebruik, complicaties tijdens zwangerschap en geboorte, stressvolle levensgebeurtenissen, onbekende omgevingsfactoren geassocieerd met het wonen in stedelijke gebieden, en het behoren tot specifieke etnische groeperingen. Met de komst van de moleculaire genetica is uitgebreidere kennis over mogelijke gen-omgeving interacties een hoognodige vereiste om strategieën te kunnen ontwikkelen en te verbeteren voor preventie en vroegtijdige behandeling van psychose.