Het 'biopsychosociale model' was oorspronkelijk bedoeld om de samenhang van zijn drie componenten in de geneeskunde te bewaken. Het medische model werd als reductionistisch beschouwd. In de psychiatrie heeft het biopsychosociale model zelfs een officiële status gekregen. Inmiddels wordt het echter steeds duidelijker dat aan dit model belangrijke nadelen kleven. Het wekt verwarring en scheidt meer dan het verenigt. Bovendien stelt het de medische benadering in een verkeerd daglicht. Juist in de psychiatrie kan het medische model grenzen trekken (bijvoorbeeld tussen ziek en gezond) en ziekte ordenen op verschillende systeemniveaus. Het medische model verdient dan ook erkenning als het samenbindende principe in de psychiatrie. Zonder dat dreigt de psychiatrie uiteen te vallen. Voor de opleiding van psychiaters moet dit consequenties hebben.