In recente prospectieve cohortonderzoeken worden aanwijzingen gevonden dat stemmingsstoornissen een onafhankelijke risicofactor vormen voor het ontwikkelen van ischemische hartziekten vele jaren later. De belangrijkste hypotheses die dit risico verklaren, zijn een hyperactiviteit van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras en een verminderde hartfrequentievariabiliteit, die bij veel depressieve patiënten gevonden worden. Het preventieve belang van een adequate behandeling van depressies en cardiale screening bij depressies in de anamnese wordt benadrukt.