achtergrond Het Nederlandse kabinet overweegt om zelfbinding in de psychiatrie wettelijk mogelijk te maken. Zelfbinding zou inhouden dat een cliënt vrijwillig en weloverwogen toestemming geeft om in een toekomstige crisissituatie zo nodig eerder met dwangtoepassing in te grijpen dan de huidige wet toestaat. De morele rechtvaardiging voor het ingrijpen zou liggen in de autonome keuze vooraf van de cliënt.
doel Nagaan wat de bijdrage kan zijn van een zorgethisch perspectief aan de discussie over zelfbinding.
methode Kwalitatieve analyse van interviews met direct bij de thematiek van zelfbinding betrokken personen.
resultaten Een zorgethisch perspectief verheldert hoe zelfbinding zou kunnen 'werken' in de relaties tussen betrokkenen. Bovendien brengt het in het debat over zelfbinding morele begrippen als verantwoordelijkheid en wederzijdsheid in.
conclusie Een zorgethisch perspectief verbreedt en verdiept de discussie over zelfbinding door recht te doen aan relationele morele overwegingen die onderbelicht blijven in een ethiek die uitgaat van individuele autonomie.