achtergrond Dwang in de ggz neemt al jaren toe. Bopz-tellingen zijn niet gebaseerd op basis het aantal betrokken personen.
doel Beschrijving van leeftijdsspecifieke prevalentie van dwang, aantal unieke personen en verschillen tussen arrondissementen.
methode Analyse van beoordeelde Bopz-aanvragen en de bevolkingsomvang naar leeftijd, periode 2013-2017. Per arrondissement werd direct gestandaardiseerd voor leeftijdsopbouw.
resultaten Het aantal unieke personen voor wie een Bopz-maatregel werd aangevraagd, was 28% lager dan het aantal Bopz-maatregelen. Toepassing van dwang nam toe met 3% per jaar en manifesteerde zich bij alle soorten machtigingen. De toename in 2017 ten opzichte van 2013 was voor inbewaringstelling 12%, voor voorlopige machtiging 8% en voor machtiging voortgezet verblijf 10%. De grootste toename deed zich voor bij voorwaardelijke machtigingen (43%). De grootste toename van Bopz-maatregelen deed zich voor bij 25-44-jarigen en bij personen van 80 jaar en ouder. Tussen arrondissementen bestonden verschillen, waarbij de hoogste prevalentie zich voordeed in grootstedelijke gebieden en in arrondissement Limburg, waar opmerkelijk minder voorwaardelijke machtigingen werden aangevraagd.
conclusie Het aantal unieke personen dat te maken kreeg met een Bopz-maatregel steeg in periode van 2013-2017 gemiddeld met 3% per jaar en doet zich vooral voor onder 25-44-jarigen en ouderen 80+. Er zijn grote verschillen tussen arrondissementen, ook na correctie voor leeftijd.