achtergrond De benchmarkmethodes van routine outcome monitoring-trajecten (rom-trajecten) door de Stichting Benchmark ggz (sbg) zijn niet getoetst in onafhankelijk onderzoek. Over benchmarkonderzoek bij vrijgevestigden is niet gepubliceerd. De Alliantie Kwaliteit in de ggz (Akwaggz) heeft de doorontwikkeling van rom als kwaliteitsinstrument op zich genomen: een uitgelezen kans voor verbetering.
doel Replicatie van (delen van) de sbg-studies in een vrijgevestigde solopraktijk.
methode Observationeel onderzoek van herhaalde metingen met de Symptom Check List-90 (scl-90).
resultaten Gedurende ruim 12 jaar vulden 644 patiënten bijna 1200 maal de scl-90 in. De rom-groep (≥ 2 metingen, n = 339) verschilde van de niet-rom-groep (≤ 1 meting, n = 210) op een aantal patiënt- en behandelkenmerken, maar niet op de voormeting. Betrouwbare verbetering deed zich voor bij 73% van de rom-patiënten; klinisch herstel bij 45%. Om te kunnen benchmarken, werd de rom-groep in drie subgroepen verdeeld, die drie zogenaamde zorgaanbieders representeerden. Benchmark toonde aan dat deze zorgaanbieders verschilden in behandelverloop en -resultaat. De nameting werd voorspeld door voormeting, comorbiditeit en een lage of gemiddelde opleiding. Hiermee werd 33% van de variantie verklaard. Casemixcorrectie leidde tot grotere verschillen tussen de zorgaanbieders.
conclusie Toepassing van rom in de klinische praktijk is, op patiëntniveau, een nuttig hulpmiddel om het behandelproces te sturen en terminering te bepalen. Binnen-behandelaarbenchmark van geaggregeerde metingen maakt patronen en valkuilen zichtbaar en is leerzamer dan tussen-behandelaarsbenchmark. De sbg-onderzoeken bevatten methodologische tekortkomingen. Casemixvariabelen zijn niet generaliseerbaar over populaties; correctie daarop kan beter achterwege worden gelaten.